Gün: 13 Nisan 2020

25 Aralık  2019 soğuk bir kış günün de sen gittin..

Babam gidince devletim yıkıldı, sen gittin ana yurdumdan kovuldum,

Ben göçmen kaldım bu yalan dünya da..

Dil bilmez, iz bilmez kimsesiz sahipsiz bir göçmen gibi  en kötüsü de sensiz kaldım..

Sen gittin ben nefret ettim bu adına “yaşamak” dedikleri ızdırabdan..

Sen gittin suyun bile tadı kalmadı damağımda..

Sen gittin  “hayat devam ediyor” dediler, bu cümlenin soğukluğu sardı dört bir yanımı..

Bütün sevinçlerimin, gülmelerimin hemen arkasında duruyor senin yokluğun..

Hani benim en güçlü yanım, hani benim güç bulduğum dağım .. Nerede?

Ne kadar daha sürecek bu özlem? En zoru da bu belirsizlik günleri ..

En zoru da işten eve gelince kapıyı açmak, senin yokluğun karşılıyor şu göçmen yüreğimi..

Sevgi dolu içten bakışın gülüşün sıcaklığın, Nerede ?

Orada kiminle, ne yapıyorsun nasılsın o kadar çok merak ediyorum ki..

Seni o kadar çok özlüyorum ki bunu kelimelere dökemiyorum..

İçimde fırtınalar,savaşlar ve ateşler içinde bir ülke var..

Neredesin Anne ?