Etiket: koronalıgünler

Koronalı zor günlerde “Psikoloji”

Published on ugurcanbal92 tarafındanYorum bırakın

Koronavirüsün sosyal yaşantımızı kısıtlamasından sonra hepimiz evlere kapandık.

Bir kısmımız eve kapanırken işe gitmek zorunda olanlarımız da var..

Zor günlerden geçiyoruz ne Ramazanı tam anlamıyla yaşayabiliyoruz ne de insanlarla olan diyaloğumuz  istediğimiz gibi ..

 *Havalar da gittikçe ısınmaya başlıyor dışarıda gezilecek bir hava var  ama bizler evdeyiz bütün olumsuzluklar üst üste geldiği için psikolojimiz iyi değil. Hoş toplumca psikolojimizin iyi olduğu da söylenemez. 🙂

*Toplum, sağlık çalışanlarını alkışlıyor ama yolda formalı bir sağlık çalışanı görünce yolunu değiştiriyor 🙂

*Bu zor günlerde dostlarımızın da gerçek yüzünü tanımış oluyoruz. Bir insanı en iyi zor günlerde tanırsın demiş zaten büyüklerimiz ..

* Andolsun ki sizi biraz korku ve açlıkla; mallardan, canlardan ve ürünlerden eksiltmekle sınayacağız. Sabredenleri müjdele!  Bakara 155. Ayette tam da bugünleri söylüyor, o yüzden her ne olursa olsun sabretmek zorundayız…

26.04.2020 Koronavirüs Dünyadaki Durumu Aşağıdaki gibidir ..

dün

*Dünyada hastalığın seyri bu şekilde iken bu süreç bittiğinde psikoloji uzmanlarını uzun mesaili günler bekliyor.

*Psikoloji bozan hareketler; Sürekli el yıkamaktan cildimizin kuruması, toplu taşımada sosyal mesafe kuralına uymayanların bize yaşattığı korku, bir de yerlere tüküren kımıl zararlıları var…

Neyse yine de bir şeylerle temas halinde ellerimizi yıkayalım. Maskemizi de takmayı unutmayalım. Evlerimizi düzenli aralıklarla havalandıralım. Sosyal mesafeye dikkaatt ! 🙂

 

Sen gittin “Göçmenim” ben bu dünya da ‘ANNEM’ …

Published on ugurcanbal92 tarafındanYorum bırakın

25 Aralık  2019 soğuk bir kış günün de sen gittin..

Babam gidince devletim yıkıldı, sen gittin ana yurdumdan kovuldum,

Ben göçmen kaldım bu yalan dünya da..

Dil bilmez, iz bilmez kimsesiz sahipsiz bir göçmen gibi  en kötüsü de sensiz kaldım..

Sen gittin ben nefret ettim bu adına “yaşamak” dedikleri ızdırabdan..

Sen gittin suyun bile tadı kalmadı damağımda..

Sen gittin  “hayat devam ediyor” dediler, bu cümlenin soğukluğu sardı dört bir yanımı..

Bütün sevinçlerimin, gülmelerimin hemen arkasında duruyor senin yokluğun..

Hani benim en güçlü yanım, hani benim güç bulduğum dağım .. Nerede?

Ne kadar daha sürecek bu özlem? En zoru da bu belirsizlik günleri ..

En zoru da işten eve gelince kapıyı açmak, senin yokluğun karşılıyor şu göçmen yüreğimi..

Sevgi dolu içten bakışın gülüşün sıcaklığın, Nerede ?

Orada kiminle, ne yapıyorsun nasılsın o kadar çok merak ediyorum ki..

Seni o kadar çok özlüyorum ki bunu kelimelere dökemiyorum..

İçimde fırtınalar,savaşlar ve ateşler içinde bir ülke var..

Neredesin Anne ?