Kış
Soğuk rüzgar eser, bembeyaz kar düşer,
Ağaçlar çıplak, yaprakları döker,
Beyaz örtüyle doğa uyur derin,
Kış gelir, her şey sessiz, her şey yavaş bir yel gibi.
İçimde bir hüzün, bir yalnızlık rüzgarı,
Beyaz kar taneleri düşerken yavaşça,
Bazen sıcak bir kahve, bazen eski bir şarkı,
Kışın huzurunda bulurum ben kendimi,
Gizli bir melodi gibi.
Geceler uzar, sabahlar geç gelir,
Yıldızlar daha parlak, karanlık daha derin,
Her şey donmuşken, zaman da bekler,
Kış, bir masal gibi;
Beyaz, sessiz ve çok derin.
Uğurcan BAL
Uğurcan'ın Ütopyası 