Anneye özlem …


Anneye duyulan özlem, insanın yaşamı boyunca sıkça hissedebileceği bir duygudur. Anneler, sevgi, şefkat ve güvenin sembolüdürler ve onların yokluğu özellikle özlenen bir duygu olabilir. Annenin yokluğu, bazen uzakta olması, bazen de aramızdan ayrılmış olmasıyla ilişkilendirilir.

Anneler, hayatımızdaki en değerli ve özel kişilerden biridir. Onların sevgisi ve öğretileri, bizim için çok değerlidir ve onları özlediğimizde bu duygu doğaldır. Annenin sıcaklığı, desteği ve anlayışı, yaşamın zorluklarıyla başa çıkmamıza yardımcı olabilir.

Annelerin özlenmesi, onların sevgi dolu hatıralarını ve öğretilerini hatırlamak için bir fırsat olabilir. Onların bize kattığı değerleri yaşamımızın her anında hatırlamak, onların varlığını hissetmek için bir yoldur. Annenizi özlediğinizde, onun sevgi dolu hatıralarını yaşatmak ve onun öğretilerini hayatınıza uygulamak, onunla olan bağınızı canlı tutmanın bir yolu olabilir.

Sen gittin “Göçmenim” ben bu dünya da ‘ANNEM’ …


25 Aralık  2019 soğuk bir kış günün de sen gittin..

Babam gidince devletim yıkıldı, sen gittin ana yurdumdan kovuldum,

Ben göçmen kaldım bu yalan dünya da..

Dil bilmez, iz bilmez kimsesiz sahipsiz bir göçmen gibi  en kötüsü de sensiz kaldım..

Sen gittin ben nefret ettim bu adına “yaşamak” dedikleri ızdırabdan..

Sen gittin suyun bile tadı kalmadı damağımda..

Sen gittin  “hayat devam ediyor” dediler, bu cümlenin soğukluğu sardı dört bir yanımı..

Bütün sevinçlerimin, gülmelerimin hemen arkasında duruyor senin yokluğun..

Hani benim en güçlü yanım, hani benim güç bulduğum dağım .. Nerede?

Ne kadar daha sürecek bu özlem? En zoru da bu belirsizlik günleri ..

En zoru da işten eve gelince kapıyı açmak, senin yokluğun karşılıyor şu göçmen yüreğimi..

Sevgi dolu içten bakışın gülüşün sıcaklığın, Nerede ?

Orada kiminle, ne yapıyorsun nasılsın o kadar çok merak ediyorum ki..

Seni o kadar çok özlüyorum ki bunu kelimelere dökemiyorum..

İçimde fırtınalar,savaşlar ve ateşler içinde bir ülke var..

Neredesin Anne ?