Anneme veda ! ..


Hayatınızda veda etmenin zor olduğu bir dönemi anlatın.

Hayatta manayı kaybettiğim ve halen bulamadığım o dönem annemin vefatı ve sonrası yani içinde bulunduğum dönemdir.

2019 yılı Aralık ayından beri adeta bir kabusun içindeyim. Yaşamıyorum, zorla nefes alıyorum ama bir yandan da yaşıyor gibiyim. Dedim ya ben manayı kaybettim diye hiçbir şeyin anlamı yok .

Hep bir bitsede kurtulsak havasındayım. Ne mi bitsin istiyorum. Bu dünya hayatı yer yer dünyadan nefret ederken buluyorum kendimi..

En güçlü kalemi kaybettim ben, en büyük Gülistan bahçemle vedalaştım ben onu Rabbime emanet ettim.

Her uyandığım gün, sabahları onun öldüğü aklıma gelir ve bu beni perişan eder. İçim yanarak uyanırım yataktan ..

Özlem doluyum sana annem,sana nasıl veda edebildim. Nasıl bu eller seni o soğuk toprağa koydu bende bilmiyorum…

Uğurcan BAL

Anneye özlem …


Anneye duyulan özlem, insanın yaşamı boyunca sıkça hissedebileceği bir duygudur. Anneler, sevgi, şefkat ve güvenin sembolüdürler ve onların yokluğu özellikle özlenen bir duygu olabilir. Annenin yokluğu, bazen uzakta olması, bazen de aramızdan ayrılmış olmasıyla ilişkilendirilir.

Anneler, hayatımızdaki en değerli ve özel kişilerden biridir. Onların sevgisi ve öğretileri, bizim için çok değerlidir ve onları özlediğimizde bu duygu doğaldır. Annenin sıcaklığı, desteği ve anlayışı, yaşamın zorluklarıyla başa çıkmamıza yardımcı olabilir.

Annelerin özlenmesi, onların sevgi dolu hatıralarını ve öğretilerini hatırlamak için bir fırsat olabilir. Onların bize kattığı değerleri yaşamımızın her anında hatırlamak, onların varlığını hissetmek için bir yoldur. Annenizi özlediğinizde, onun sevgi dolu hatıralarını yaşatmak ve onun öğretilerini hayatınıza uygulamak, onunla olan bağınızı canlı tutmanın bir yolu olabilir.

Sıkılan parmak kaldırsın ?


Hayat bazen istediğimiz gibi gitmez. Mutluluğumuz kursağımızda kalır. Nefes almakta güçlük çektiğimiz ya da nefes alıp hayattan tat almadığımız günler olabilir.

Uzun süredir devam eden bitmeyen bir kış mevsimi içerisinde olduğunuzu hissediyor musunuz? Ben hissediyorum. Kısa süreli güneşli havalar görüp arkasından fırtınalı rüzgarlı puslu havalarla devam eden sancılı bir yaşam ne kadar kaliteli olabilir ?

Yaşadığımız uzun süreli sorunlar bizi iç dünyamıza itip, dışarı açılmamıza izin vermiyor. Hani diyorlar ya hayatta hep tatlı yemek olmaz, birazda acı yemeliyiz. İşte bizi bu sözle avutuyorlar. Çünkü acı daha ağır basıyor gibi hissediyorum. Arada tatlılar şöyle bir gösterip hızlıca akıp gidiyor.

Özellikle son 3-4 yıldır covid ve öncesiyle başlayan sıkıcı bir dönemden geçiyor gibi hissediyorum.. Hayattan tat alabiliyor muyuz sizce ? Herkeste şu kıyamet bir kopsa da yolumuza baksak, bizi bir salında kurtulalım gibi söylemler var.

Hayatın bu yıllarda devam eden çetin kış dönemi hiç bitmeyecekmiş o baharı arkasından gelen yazı hiç göremeyecekmişiz gibi hissediyorum. Bu kısa süreli mutlulukları insanlara güzel şeyleri paylaşmaya bağlıyorum. Güzel olanı içimizde saklayarak yaşamak gerek. Çünkü insanlara dışarıdan davulun sesi hoş geliyor, iki mutlu hikaye paylaşımını hayat size güzel olarak algılayıp nazar değdiriyorlar gibi hissediyorum. Neyse bunlar benim kişisel görüşüm.

Size güneşli güzel günler dilerim. Ama ben sıkıldım o yüzden el kaldırıyorum. Kalın sağlıcakla…

Uğurcan BAL.

Sen gittin “Göçmenim” ben bu dünya da ‘ANNEM’ …


25 Aralık  2019 soğuk bir kış günün de sen gittin..

Babam gidince devletim yıkıldı, sen gittin ana yurdumdan kovuldum,

Ben göçmen kaldım bu yalan dünya da..

Dil bilmez, iz bilmez kimsesiz sahipsiz bir göçmen gibi  en kötüsü de sensiz kaldım..

Sen gittin ben nefret ettim bu adına “yaşamak” dedikleri ızdırabdan..

Sen gittin suyun bile tadı kalmadı damağımda..

Sen gittin  “hayat devam ediyor” dediler, bu cümlenin soğukluğu sardı dört bir yanımı..

Bütün sevinçlerimin, gülmelerimin hemen arkasında duruyor senin yokluğun..

Hani benim en güçlü yanım, hani benim güç bulduğum dağım .. Nerede?

Ne kadar daha sürecek bu özlem? En zoru da bu belirsizlik günleri ..

En zoru da işten eve gelince kapıyı açmak, senin yokluğun karşılıyor şu göçmen yüreğimi..

Sevgi dolu içten bakışın gülüşün sıcaklığın, Nerede ?

Orada kiminle, ne yapıyorsun nasılsın o kadar çok merak ediyorum ki..

Seni o kadar çok özlüyorum ki bunu kelimelere dökemiyorum..

İçimde fırtınalar,savaşlar ve ateşler içinde bir ülke var..

Neredesin Anne ?