Ne zaman çay içsem…
Aklıma Babam gelir…
Onun kahkahalarıyla çınlayan o güzel evimiz gelir.
Onun varlığının hissettirdiği o güven duygusu gelir.
Ne zaman çay içsem babamla içtiğim o çayın kokusunu ararım içtiğim tüm çaylarda…
Ne zaman çay içsem babamın o çay gibi sıcak sohbeti gelir aklıma,
Her yudumda çocukluğumu özlerim, bir gün benim de bir babam olduğu gelir aklıma,
Ne zaman çay içsem senin yokluğunun acısını hissederim bu kuş kadar ürkek kalbim de .
Ne zaman çay içsem babamın kokusu gelir sevgiyle bakan o güzel gözleri gelir..
Her çay içişimde geleceğe dair hayallerim gelir o hayallerle birlikte yıkılan umutlarım gelir..
Her yudumum da şu yetim başım gelir aklıma sensiz ve kimsesiz başım ….
Ne zaman çay içsem benim için artık biten o bayram günleri gelir..
Ne zaman çay içsem hüznünü yaşadığım, pişmanlıklarım gelir…
Pişman olduğum o kadar çok şey var ki aklımda ki düşünceler beynimi kemiriyor kalbim çok acıyor Baba !!
Ne zaman çay içsem kapı çalacak ve sen gelecekmişsin gibi, her korna sesinde cama çıkıp seni görecekmişim gibi hissediyorum..
Ne zaman çay içsem annemi eve bağlamak geliyor içimden o da senin gibi gitmesin diye korkularım o kadar fazla ki….
Ne zaman çay içsem içtiğim çay öyle bir yaksın ki dilimi senin yokluğunun acısını hissetmesem diye düşünüyorum..
Baba ne zaman çay içsem seni bir daha göremeyecek olmanın hüznü geliyor aklıma yutkunamıyorum,,
Ne zaman çay içsem insanlardan gözlerimi kaçırıyorum kimse görmesin gözlerim feryat ediyor sen yoksun diye …
Ne zaman çay içsem belki bir gün çıkıp gelecekmişsin gibi hadi bir bardakta bana dök diyecek mişsin gibi hissediyorum.
Ne zaman çay içsem …..
Uğurcan BAL
Uğurcan'ın Ütopyası 