Özgürlüğün Çağrısı


Özgürlüğün Çağrısı

Uzak ufuklarda yankılanan bir ses,
Rüzgarın taşıdığı, hür bir nefes.
Zincirlerin susturamadığı bir ezgi,
Özgürlük, kalbimin atışındaki hece.

Gökyüzüne yükselen kanatlı hayaller,
Kimi bir martının çığlığıyla diller.
Kimi bir çiçeğin açışı gibi sessiz,
Ama hep cesur, hep eşsiz.

Dağların zirvesinde yankılanır adı,
Derin denizlerde yankı bulur tadı.
Hiçbir duvar, hiçbir sınır tutamaz onu,
Çünkü özgürlük, insan ruhunun sonu.

Küçük bir çocuğun masum gülüşünde,
Yaşlı bir ağacın gölgesinde,
Emeğin terinde, sevginin sözünde,
Bulur kendini özgürlüğün özü de.

Karanlık gecelerde bir yıldız gibi parlar,
Umudu besler, yürekleri sarar.
Ey özgürlük! Kalemimde yaz,
Sesimde haykır, yüreğimde az.

Uğurcan BAL

Rüzgarın Fısıldadığı Şey


Rüzgarın Fısıldadığı Şey

Bir akşam rüzgarı usulca dokunur,
Sonsuzluğa doğru savrulan bir yaprak gibi,
Sessizce fısıldar uzaklardan,
Bir hikâye, bir şarkı, kaybolan bir zaman.

Gökyüzünde beliren yıldızlar,
Gözlerime hüzün bırakır, ama
Her yıldızda bir umut var,
Her karanlıkta bir ışık, bir yol.

Belki de en güzel anlar,
Bir kuytuda kaybolan kalp sesidir,
Ya da bir rüzgarın fısıldadığı şey,
Küçük bir gülüş, bir adım ileriye…

Uğurcan BAL

Mavi Gözlerin


Mavi Gözlerin

Mavi gözlerin, bir deniz gibi,
Ufukta kaybolan bir gemi,
Dalgalar vurdukça kalbime,
Bir masalın içinde gibiyim seni seyrederken.

Gökyüzü seninle buluşur,
Her bakışında başka bir huzur,
Okyanus derinliği var içinde,
Kaybolur insan, bir bakışın yetmez mi dünyaları gezmeye?

Sabahın ilk ışığında parıldar,
Bir rüzgâr eser, dalgalar çağırır,
O mavilikte bir sır saklı,
Göremediğim tüm rüyalar var o gözlerde saklı.

Bir sonsuzluğun izleri,
Maviyle yazılmış tüm şiirleri,
Senin gözlerinde okurum,
Her satırda bir umut bulurum.

Gözlerin mavi, deniz gibi sakin,
Ruhumun limanı, gönlümde tek sığınak,
Baktıkça kaybolmak ister insan,
O mavi gözlerde her şeyden uzak.

Uğurcan BAL

————————————————————————————

Nilüfer’in Mavilim adlı şarkısından esinlenerek yazdım 🙂

Dinlemek isteyenler için şarkıyı aşağıda paylaşıyorum :

Sonbahar Hüznü


Sonbahar Hüznü

Rüzgar esip döker yaprakları,
Sararıp solmuş sessiz hatıraları,
Gözlerin ufukta, içten bir ah,
Sonbahar gelir, anlatır hep bir veda.

Gökyüzü bulutlara sarınmış derinden,
Ağaçlar hüzünle eğilir birer birer,
Toprak kokusu gelir, yağmur düşer,
Sonbahar, kalbimde eski bir seher.

Dallar çıplak, rüzgar serin,
Her sarı yaprak bir anı verir elin,
Giden yazın sıcak izleriyle,
Sonbahar dökülür, titrek bir heceyle.

Sonra sessizlik çöker usulca,
Mevsim biter, zaman akar sonsuza,
Sonbahar, hüzünle sarar her yanı,
Ve bir kez daha döner dünya, sakince yarını.

Uğurcan BAL