YANGIN
| Sandalyede oturuyorum,Camdan dışarıyı izliyorum,
Hayatım viran olmuş, Yüzümde yangından bir iz, Yüreğimde ise yangından bir sis var. Sadece yangını düşünüyorum. Ölenleri, kaçanları ve yaşayanları Gözümün önünde hayatım film şeridi gibi geçiyor. Ölenler benim arkadaşlarım, Kaçanlar düşmanlarım, Yaşayanlar ise benim gibiler… Ölmüşten hiç bir farkımız yok Elimde yangından hatıra, bir köstekli saat var |
Aradan yıllar geçiyor…Ben yine sandalyede oturuyorum.
Oturmuş dışarıyı izliyorum. Yangından kaçanlara bakıyorum Çoluk çocuğa karışmışlar Yaşayanlar ise benim gibiler Bir apartman dairesinde ki camdan Hayata bomboş bakıyoruz Sonra bir fırtına kopuyor Yaşayanlarla birlikte tüm canlılar Hayata gözlerimizi yumuyoruz Geriye sular altında kalmış Bir dünya bırakıyoruz… (BU ŞİİR ” UĞURCAN BAL ” TARAFINDAN YAZILMIŞTIR..) |
– Bu şiiri ilkokulun son yıllarında kaleme almıştım. Umarım çok beğenirsiniz. Sözler tamamen benim o zaman ki ergen dünyama ait ….
Uğurcan'ın Ütopyası 